مردانی از جنس ما، همین چند سال پیش از همین نزدیکی‌ها راهی شدند. راهیِ راهی که انتهایش از ابتدایش پیدا بود، پیروزی حق علیه باطل. ساده بودند و بی شیله پیله و زلال چون آب روان. مردانی که مبارزان خوبی بودند. مبارزانی که در نبرد با هوای نفس پیشگام شدند. دل را تزکیه و نفس‌هایشان را پاک کردند. آسان پشت پا زدند به دنیا تا از همین حوالی راهی مبارزه‌ای شوند که آخر نابرابری بود. اما، اما قدرت ایمان معجزه می کند و معجزه رخ داد.از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود، به کجا می‌روم آخر...؟! و با اجازه شاعر کمی دست در شعر می بریم و می گویم در باغ شهادت هنوز هم باز باز است...باید بی خیال دنیا شد و دل بست به دین. دنیا و دین، چه غریب و آشنا، باید از اولی گذشت تا به دومی رسید، همان حرف شهدا...جان داد تا به جانان رسید.یکی رفت وقتی بازگشت دست هایش جا مانده بود. یکی رفت وقتی بازگشت یک پا بیشتر نداشت. یکی رفت وقتی بازگشت سینه‌اش عجیب خس خس می‌کرد. یکی رفت وقتی بازگشت چشم‌هایش نایی برای دیدن دنیا نداشت. یکی رفت بعد از سال‌ها برگشت و یکی رفت و دیگر برنگشت...حالا از آن روزها فاصـــله گرفته‌ایم. دیگر صدای انفجار از سرزمین شلمچه به گوش نمی‌رسد. دیگر صدای زنجیرهای تانک تن مادر را نمی لرزاند. دیگر نخل‌ها را سوزان نمی‌بینیم. دیگر اروند طغیان 
نمی‌کند. دیگر پدر لا به لای آوارهای ناشی از انفجار به دنبال پسر نمی گردد. دیگر صدای هواپیماهای بی رحم تن اهالی شهر را به لرزه در نمی‌آورد. دیگر دخترکی به دنبال عروسکش نمی گردد. دیگر فکه شاهد عطش بچه‌های رزمنده نیست... .اما حرف، هنوز حرف شهداست و راه، راه آنان. گذشتن و رسیدن، هرطور حساب کنی آخرش رسیدن است. از دیروز تا امروز و این راه نه کهنه شده و نه کهنه خواهد شد...!قبول، جنوب آرام است، کارون آرام تر. خرمشهر آزادانه نفس می‌کشد. صدای انفجار شنیده نمی‌شود اما می‌شود هنوز لبیک گفت. می شود راه را ادامه داد.می‌شود رد هشت سال دفاع مقدس را حالا در دنیایی مجازی که کم کم برای خودش در دنیای واقعی جا باز کرده گرفت و رسید به صدای شهید خرازی که با لهجه‌ای شیرین، محکم و مقتدر راه را برای رزمنده‌ها هموار می کند. می‌توان درایت شهید جهان آرا  را به تماشا نشست آن زمان که پا به پای همرزمانش حصار آبادان را می‌شکند. می توان از شهید بابایی خواند و شنیده‌های آن سال‌ها را یک جا نظاره کرد. می‌توان فهمید چرا شهید همت جاودان شد. می‌توان شهید چمران را گونه‌ای دیگر خواند. می‌توان از پسر بچه‌های 13 ساله که دست در شناسنامه بردند و راهی شدند خواند و خلاصه می‌توان خواند و دید همه خواندنی‌ها و دیدنی های هشت سال جنگ تحمیلی را...
چه زیبا فرموده‌اند مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه‌ای که « امروز زنده نگه داشتن یاد و نام شهدا کمتر از شهادت نیست.» دنیای مجازی در گلوگاه دنیای واقعی، سرباز می طلبد. سربازی که راهی راهی شود که شهدا در آن راهی شدند.... این خاکریز مرد می‌خواهد...!

فرزانه فرجی/ روزنامه اصفهان زیبا